Hattar í boðum

Höfuðföt hafa um aldir verið stöðutákn, dæmi um það eru kórónur kóngafólks. Lengi vel gengu giftar hefðarkonur og mæður með höfuðföt til að undirstrika stöðu sína og ábyrgð. Ógiftar konur voru hins vegar berhöfðaðar. Þumalputtareglan í nútímanum er að konur mega bera hatta innandyra en ekki karlmenn – hvort sem um er að ræða matar-, kaffi,- eða standandi boð. Það er amk gamla almenna reglan – við getum nú alveg horft í gegnum fingur okkar svona stundum. Hattar geta verið fyrirferðamiklir og ekki alltaf auðvelt að sjá ef maður situr fyrir aftan konu með stóran hatt, t.d. í leikhúsi eða í kirkju. Það er eins með hatta-siði eins og svo margt annað, svolítið misjafnt eftir löndum. Í sumum löndum er hefð fyrir því að karlmenn taki niður höfuðföt þegar þjóðsöngurinn er leikinn.

— KURTEISI/BORÐSIÐIR — – HATTAR —