Servíettur – hvernig skal nota þær og hvað er óæskilegt
Servíettur eru einnig nefndar munnþurrkur og pentudúkur heyrðist í gamla daga. Þegar við erum sest til borðs, og áður en þjónarnir koma með diskana, tökum við servíettuna úr brotunum og leggjum hana tvöfalda í kjöltuna (ef servíettan er lítil leggjum við hana óbrotna í kjöltuna). Það er óþarfi að hrista hana úr brotunum með látum.
- Tökum servíettuna úr brotunum og leggjum í kjöltuna áður en þjónarnir byrja að bera matinn á borðið.
- Ef servíetturnar eru í þar til gerðum servíettuhringjum leggjum við hringinn fyrir ofan gafflanna, eða fyrir ofan diskinn, vinstra megin við glösin eftir að hafa tekið servíettuna úr honum.
- Við notum servíettuna til þess að þerra munninn, ekki til að þurrka af afli frá vinstri til hægri eða öfugt.
- Servíettan fer aðeins í hálsmálið ef við erum að borða mat sem gæti frussast út allt eða við þurfum að beita afli eins og þegar við brjótum humarhala.
- Ef eitthvað fer niður á dúkinn má bjarga málum með því að grípa servíettuna og þurrka upp og fá síðan nýja servíettu hjá þjóninum.
- Ef við þurfum að bregða okkur frá leggjum við servíettuna í stólinn, á stólarminn eða stólbakið og ýtum stólnum að borðinu. Það er merki til þjónanna um að við höfum brugðið okkur frá en komum aftur.
- Þegar máltíð er lokið leggjum við servíettuna vinstra megin við diskinn (eða þar sem diskurinn var), það er merki til þjónanna um að við séum búin og farin.
- Konur passa að varalitur fari ekki í servíettuna
- Það ætti nú ekki að þurfa að nefna að við notum servíettuna ekki sem vasaklút.
— SERVÍETTUR — BORÐSIÐIR — DÚKAR — ÍSBRJÓTAR — MATARBOÐ UNDIRBÚIÐ — SKÁLAÐ —
.
–
— SERVÍETTUR OG NOTKUN ÞEIRRA —
–
